maj-2017
Filozoficzna VII Akademia Przyrodnicza
Ostatnia edycja Akademii miała wymiar sticte akademicki – odwiedził nas ks. dr Jacek Łapiński, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, dziekan Wydziału Matematyki, Informatyki i Architektury Krajobrazu KUL, filozof przyrody.
Zastanowiliśmy się nad egzystencją człowieka w świecie przyrody. Okazało się, że kryzys ekologiczny trwa od momentu, kiedy człowiek zaczął zmieniać środowisko naturalne, czyli w zasadzie od początku jego istnienia. Okazało sie jednak, że kryzys to nie katastrofa – jest zdarzeniem odwracalnym i wręcz pożądanym, mobilizującym do rozwoju.
Powstała więc koncepcja budowy społeczeństwa ekologicznego, przejawiającego się myśleniem holistycznym, systemowym i interdyscyplinarnym, które uwzględnia perspektywiczność i przezorność. Umie także dostrzec i osiągać taką wiedzę, która umożliwia właściwe postępowanie, rozpoznawanie i realizowanie dobra.
Prowadzący przytoczył naukowe scenariusze rozwoju społeczeństwa przyszłości. Mogą one doprowadzić do wytworzenia właśnie społeczeństwa ekologicznego lub jego zupełnego zaniku. Najbardziej radykalne są społeczeństwa tzw. rogu obfitości (amerykańska droga) z hasłem przewodnim: „Produkować więcej, zużywać więcej!” oraz społeczeństwo antykonserwacyjne, które skupia się na działaniach każdego typu, nawet, jeśli są to działania marnotrawne. Ciekawym rozwiązaniem jest tzw. ideał grecki, który zakłada utrzymanie dotychczasowego wysokiego, stabilnego poziomu (np. konsumpcji, produkcji, potrzeb etc.), ale bez dalszego rozwoju – czyli Zerowy Poziom Wzrostu. Mądre, ale niemożliwe do zrealizowania jest społeczeństwo scenariusza buddyjskiego, które rozwija duchowe, emocjonalne, twórcze i intelektualne siły całego społeczeństwa.
Z dyskusji wyłonił się najbardziej optymalny typ społeczeństwa – jest to społeczeństwo gambitu szkockiego. Jego hasło to: Produkować więcej, zużywać mniej – w celu wytworzenia społeczeństwa konserwacyjnego. Umożliwi to ograniczenie marnotrawstwa w procesie przetwarzania przemysłowego, osiągnięcie większej harmonii z naturą oraz podejmowanie decyzji z uwzględnieniem dłuższej perspektywy czasowej. Gambit szkocki można nazwać oświeconym antropocentryzmem. Wiadomo – społeczeństwo konserwacyjne nie wyeliminuje problemów egzystencjalnych, lecz same sobie będzie zawdzięczało porażki i sukcesy.
.